Avond in de haven
Donderdagavond. De werkweek voor deze week zit erop. Ik heb mijn tas gepakt en nog even wat gegeten. Inmiddels klaar voor vertrek. Hoe lekker is het om zonder haast aan je weekendavontuur gaat beginnen? Op mijn eigen tempo. Er is geen verplichte aanvangstijd, je hoeft ten slotte geen vliegtuig te halen. Maar een deur die voor je ‘open’ staat vanaf 20:30 uur. Het weekend kan dus echt beginnen met de eerste stap buiten je voordeur. Let the adventure begin. Op naar Harlingen Haven. Voor een groepsweekend Zeilen en Droogvallen. Het weekend start die avond in de haven. In deze 8-delige serie vertel ik het verhaal over het groepsweekend als deelnemer. Dit is de 1e aflevering. Nieuwsgierig geworden naar de reis? Kijk dan vooral even naar het aanbod op de website.
Voordeur op slot, op naar de trein
Heb ik alles bij me? Check, check, dubbelcheck. Oké ik ga. Backpack op de rug en op de fiets naar het station. In mijn geval dan. Vanaf Utrecht gaat de trein rechtstreeks naar Leeuwarden, een rit van 2 uur. Vanaf daar een overstap naar station Harlingen Haven. Easy. Genoeg tijd om lekker te settelen in de stoel, met een boek, oordopjes voor muziek en wat drinken al binnen handbereik. Maar eerst heb ik nog even behoefte om lekker te kletsen. En misschien doe ik straks ook even een dutje. Wat een ontspannen manier van reizen vind ik dit.
Op mijn eigen tempo aan de reis beginnen, dat is pas een chille start van een weekend weg
De boot is snel gevonden
Ik stap uit op station Harlingen Haven. Ik voel de wind in de haren en hoor het geluid van het water op de achtergrond. Even sluit ik mijn ogen. Het weekend is nu echt begonnen. Wat een pittoreske stad is dit eigenlijk, met mooie huizen, overal bruggetjes en aan het water. Ik neem me voor om de volgende keer meer tijd voor de stad Harlingen te nemen. Op mijn telefoon heb ik via whatsapp de locatie van de boot ontvangen. Met een paar minuten lopen, heb ik de boot in zicht. Er brandt licht binnen en ik stap de boot op.
Het warme ontvangst
Het geroezemoes is buiten al te horen. Met het openen van de deur kom ik direct binnen in de gezamenlijke ruimte. Hier zitten al wat mensen op de bank, waaronder het organisatiecomité. Iedereen heet me hartelijk welkom, stelt zich netjes voor. Poeh, ik ben er. Jas uit. Ik besluit om mijn spullen direct in een slaaphut te leggen. Reisbegeleider Mara laat me de rest van de boot zien, ook waar de toiletten en douches zijn en hoe die werken. Aan de slaaphutten bevinden zich deurhangers met daarin de kamerindeling. Mijn hut is snel gevonden. Aan boord is het iets kleiner dat ik had gedacht, maar dat komt voor een weekend wel goed.
De rest van de avond chillen in de haven
In de keuken vind ik een glas rode wijn. Daar heb ik wel zin in. Ik zie anderen met een biertje, thee en fris zitten. Er is nog plek op de bank en ik raak aan de praat met 2 andere reisgenoten. Verspreid over de avond komen andere reisgenoten aan op de boot. Langzaam raakt de groep compleet. Sommigen trekken zich al terug in de slaaphut, anderen nemen nog een drankje. Rond middernacht vind ik het mooi geweest en tijd om te gaan slapen. Het is een lange dag geweest, “I call it a day”. Maar wat een ultiem chille start van een weekend weg.
