Ik kijk naar de treinreis met een dubbel gevoel. Ik weet dat ik Mark ga missen en daarnaast heb ik zin in het avontuur. Het is alweer 7 jaar geleden dat ik als soloreiziger voor langere tijd alleen op pad ging. In die 7 jaar is mijn relatie met Mark alleen maar beter geworden. Daar ga ik, met een brok in mijn keel stap ik de trein in. Maar zoals ik inmiddels weet, gaat in je hoofd langzaam de knop om wanneer je je vertrouwde plekje verder achter je laat. Vanuit Utrecht en Rotterdam ga ik met de internationale trein naar Parijs, om vanuit daar de nachttrein naar Marseille te nemen, om tot slot het laatste stuk tot aan Barcelona met de hogesnelheidstrein te reizen.
Met een brok in mijn keel stap ik als soloreiziger de trein in, wetende dat ik Mark ga missen
Met de Thalys naar Parijs
Het eerste deel van Utrecht naar Rotterdam gaan gedachteloos aan mij voorbij. In de trein naar Parijs kom ik meer tot rust. Ik geniet van mijn wijntje, chocola en boek. In deze internationale trein realiseer ik me pas dat wanneer je om 17 uur uit Rotterdam vertrekt, dit betekent dat je op weg naar Antwerpen, Brussel en Parijs samen reist met alle werkende forenzen die op de laptop aan het werk zijn.
De overstap in Parijs
In Parijs arriveer ik op station Gare du Nord en mijn nachttrein vertrekt vanaf Gare d’Austerlitz. Een rechtstreekse metro van 15 minuten. Voor mij is de overstap in Parijs net als een terminalwissel op een groot vliegveld zoals Heathrow Airport, daar moet je ook een stukje reizen alvorens je de reis kunt vervolgen. Waar Gare du Nord een mooi en groot station is, heb ik me verkeken op Gare d’Austerlitz (wat ze aan het verbouwen zijn). Ik had dus beter direct bij aankomst in Parijs eten kunnen kopen. Een probleem, want ik heb een zware tas bij me en ik wil wel wat eten vanavond. Dit levert uiteindelijk best wat stress, maar op 10 minuten lopen vind ik een Aziatische take away met eten in de vitrine die je enkel thuis hoeft op te warmen. Beter dan niets dus.
Mijn tip is om eten te kopen voor de rest van de reis in Parijs op station Gare du Nord
In de rij voor de nachttrein
Uiteindelijk ben ik 10 minuten voor vertrek bij het juiste perron, net als vele anderen. Een enorme rij. Ik ben dus rijkelijk laat, ik neem me voor een volgende keer minimaal 30 minuten voor vertrek aanwezig te zijn. Ik raak gezellig aan de praat met iemand uit Bretagne die op weg is naar Biarritz. De trein vertrekt uiteindelijk 10 minuten laat, en naar ik begrijp hebben de laatste personen uit de rij uiteindelijk in de eerste wagon moeten instappen om vervolgens in de mega lange trein hun eigen plek te moeten zoeken. Gelukkig heb ik wel op tijd de juiste wagon te pakken.
Wees minimaal 30 minuten voor vertrek op het perron voor de nachttrein, zodat je tijd hebt om in the checken en je gereserveerde plek te vinden
De nachttrein zelf
Er zijn vele typen reserveringen te boeken in de nachttrein. Ik heb een bed in de goedkoopste categorie geboekt. In de wagon zijn allemaal cabines met 6 bedden, 3 boven elkaar. Het is erg smal, waarbij ik blij ben met de keuze vooraf om het bovenste bed te kiezen. Dit maakt namelijk dat ik rechtop kan zitten. In de trein eerst maar eens rustig eten, om vervolgens met de resterende wijn die ik nog heb bij het raam de zonsondergang te gaan bekijken. Dat is wel tof, zo langzaam het landschap aan je voorbij zien trekken.
Arriveren in Marseille
Gedurende de nacht slaap ik 4 à 5 uur, en voor de rest redelijk licht door de geluiden om mij heen en het dunne matras. Ik heb de wekker om 6 uur gezet, zodat ik 30 minuten heb voor aankomst op station Marseille-Blancard. We hebben uiteindelijk 45 minuten vertraging opgelopen, wat maakt dat ik rustig kan genieten van de zonsopkomst. Hier ontmoet ik Milena, een Duitse studente uit de omgeving Keulen die voor iemands afstuderen op weg is naar Madrid en waar ze een krappe week zal blijven. Met haar reis ik nog een stukje samen verder.
Het laatste stuk vanuit Marseille
In Marseille is er wederom een wissel van stations, waar ik arriveer op station Blancard en ik van station Saint-Charles weer een trein wil pakken. Dit gaat soepel, en ik heb zelfs tijd om ontbijt te kopen. Goed dat ik hier een ruime overstaptijd heb! In Marseille Saint-Charles stap ik in een zeer comfortabele hogesnelheidstrein van RENFE. Het landschap is prachtig: dwars door de Provence, soms direct naast de zee, en uiteindelijk door de Pyreneeën via de vele tunnels. Ik arriveer hartje centrum Barcelona en ben vervolgens in 15 minuten bij mijn accommodatie.
De trein gaat dwars door de Provence, soms direct naast de zee en uiteindelijk door de Pyreneeën naar Spanje
Zou ik het nog een keer doen?
Terugkijkend, vond ik het een enorm toffe reiservaring om eens met de nachttrein naar Barcelona te reizen. Enerzijds duurt de reis iets langer omdat je via Marseille reist, maar je reist wel gedurende de nacht en je kunt slapen. Een volgende keer zal ik echter kiezen voor de directe verbinding Parijs-Barcelona die overdag rijdt. Mijn totale reis van deur tot deur heeft nu 21 uur geduurd, dit kan dus ook in 12 uur. Al is de quote ‘Het gaat om de reis er naartoe’ hier zeker passend.
Het ging voor mij bij deze reis ook zeker om de reis er naartoe
Geef een antwoord