Een plek die ik voor mijn vertrek al op internet had gevonden, ga ik een bezoek brengen: het CRAM. Een conservatie en rehabilitatie centrum voor mariene dieren. Deze stichting vangt walvisachtigen, dolfijnen, haaien, schildpadden en zeevogels op die slachtoffer zijn geworden van plasticvervuiling, watervervuiling, visnetten, vishaken en de buitenboordmotoren van boten. Nadat ze zijn hersteld worden ze weer vrijgelaten in de Middellandse Zee. Zij werken veel samen met vrijwilligers en ik zie een potentiële samenwerking. Daarnaast is het mogelijk om in het weekend een bezoek te brengen aan het centrum voor een georganiseerde toer. Dat wordt mijn vertrekpunt.
Bij aankomst vragen ze of ik Catalaans (lees: lokale taal) of Castellano (lees: Spaans) spreek, het antwoord maakt uiteindelijk weinig uit want de toer is grotendeels in het Catalaans. Dat is pittig. Als ik mijn best doe, kan ik er best veel van volgen. Al had ik bedacht dat een hele Spaanse toer al intens zou worden. Het is lastig om actief mee te doen met vragen stellen, te reageren en antwoorden te geven op vragen. Ik merk dat ik ook het Spaans nog onvoldoende machtig ben. Het lukt me om het verhaal grotendeels te begrijpen, ook het goede beeldmateriaal helpt hierbij.
Het eerste deel van de toer is in een zaaltje met een presentatie over wat de stichting precies doet, wat de problemen zijn die ze aantreffen bij de mariene dieren en hoe ze hiermee omgaan. Ook krijg ik een uitleg over hoe de schildpad anatomisch is opgebouwd. Zo leer ik dat de (grote) longen van de schildpad direct onder het schild zitten, interessant! Het tweede deel van de toer lopen we richting de bassins van de schildpadden om naar de schildpadden te kijken die voor rehabilitatie bij het CRAM verblijven. Per schildpad krijg ik te horen hoe ze het dier hebben gevonden, wat er mee is gebeurd om te zorgen dat het kans heeft te overleven. Al is het aanschouwen van de vele schildpadden natuurlijk alleen al super
Zo is er Rambo, die zo verstrikt was geraakt in achtergebleven visnetten dat wanneer hij niet was gered, was overleden. De visnetten zaten om zijn hals en om twee van zijn vinnen. De visnetten om de vinnen zaten zo strak, dat helaas niets anders meer mogelijk was dan amputeren. Maar Rambo sterkt goed aan en zwemt weer lekker rond. Gelukkig heeft schildpad Luna al bewezen dat je ook met een vin minder nog gewoon de Atlantische oceaan kunt overzwemmen en terug
Ook heb je Daura, een schildpad waarvan de schild ernstig verontreinigd was geraakt nadat ze een interactie had gehad met vissers en hun boten. Op moment dat ze haar vonden was haar schild flink aangetast. Een groot probleem, waar het schild de vitale organen zoals de longen van de schildpad beschermt. De verzorgers hebben haar schild zorgvuldig schoongemaakt. Wanneer Daura weer voldoende is hersteld, wordt ze weer teruggezet in de Middellandse Zee.
Omdat het centrum net iets buiten de stad ligt, naast het vliegveld en aan het strand, besluit ik om na afloop van de toer nog even te blijven hangen op het strand genaamd Platja del Prat. Het aangename aan dit strand is de rust en ruimte t.o.v. het strand in Barcelona. Hier komen met name de bewoners van de wijk El Prat de Llobregat. Wat aangenaam om te chillen in de strandtent en op het strand net buiten de stad. Heel fijne afsluiter van de middag
Ben jij wel eens bij een opvangcentrum geweest? Welke herinnering heb je daar aan overgehouden?
