De avond van tevoren lees ik rond 22 uur dat ik de volgende dag mee kan gaan freediven. Vanuit de Nederlandse freedive-community had ik een paar namen doorgekregen om contact mee op te nemen in Barcelona, een daarvan is Mihail An. Samen met Mihail en Iván Jiménez ga ik op pad. Iván heeft een jeep en pikt ons rond 9 uur op ter hoogte van het huis van Mihail. We zijn de stad nog niet uit of Iván bedenkt dat hij iets is vergeten: zijn wetsuit. Klein detail. We rijden dus even terug naar het huis van Ivan. We drinken koffie en zo krijg ik een klein inkijkje in zijn leven. Iván is fotograaf van beroep en heeft een eigen studio, daarnaast doet hij graag aan boksen. Mihail werkt in dagelijks leven in de IT, daarnaast is hij een zeer ervaren freediver en grijpt hij ieder vrij moment aan om in het water te liggen.
Sant Feliu de Guíxols ligt op 1-1,5 uur rijden van Barcelona aan de Costa Brava. Vanaf de rotsen kun je hier het water in, waar je in een relatieve beschutting van boten kunt duiken. De maximale diepte is 20 meter. Het zicht is 18 meter, de watertemperatuur 22 graden. Er is een thermocline van slechts enkele graden verschil op ongeveer 10 meter diepte. Al zullen meer Nederlandse freedivers dit niet begrijpen, dit is een prima reden voor de mensen hier om je 5 mm wetsuit te kiezen. Ik draag mijn gecombineerde wetsuit, waardoor ik 5 mm op de buik en de cap heb en 2 mm op de armen en benen. Gaat prima wat mij betreft. Gelukkig kan ik van zowel Mihail als Iván één kg lood lenen, wat maakt dat het freediven kan beginnen.
Ik ben ontzettend blij dat het mij gelukt is om zo snel na aankomst in Barcelona mijn hobby om te freediven te kunnen voortzetten. Voor ik het weet ben ik opgenomen in meerdere Whatsapp-groepen en zie ik mogelijkheden om ook in Spanje van het freediven te kunnen genieten. Een heerlijke manier voor mij om te ontspannen en op te laden in een periode met zoveel wijzigingen en onzekerheden om me heen
Houd jij ook zo van sportief bezig zijn op reis? Hoe vind jij de ultieme bestemming om te sporten op reis?
Een plek die ik voor mijn vertrek al op internet had gevonden, ga ik een bezoek brengen: het CRAM. Een conservatie en rehabilitatie centrum voor mariene dieren. Deze stichting vangt walvisachtigen, dolfijnen, haaien, schildpadden en zeevogels op die slachtoffer zijn geworden van plasticvervuiling, watervervuiling, visnetten, vishaken en de buitenboordmotoren van boten. Nadat ze zijn hersteld worden ze weer vrijgelaten in de Middellandse Zee. Zij werken veel samen met vrijwilligers en ik zie een potentiële samenwerking. Daarnaast is het mogelijk om in het weekend een bezoek te brengen aan het centrum voor een georganiseerde toer. Dat wordt mijn vertrekpunt.
Bij aankomst vragen ze of ik Catalaans (lees: lokale taal) of Castellano (lees: Spaans) spreek, het antwoord maakt uiteindelijk weinig uit want de toer is grotendeels in het Catalaans. Dat is pittig. Als ik mijn best doe, kan ik er best veel van volgen. Al had ik bedacht dat een hele Spaanse toer al intens zou worden. Het is lastig om actief mee te doen met vragen stellen, te reageren en antwoorden te geven op vragen. Ik merk dat ik ook het Spaans nog onvoldoende machtig ben. Het lukt me om het verhaal grotendeels te begrijpen, ook het goede beeldmateriaal helpt hierbij.
Het eerste deel van de toer is in een zaaltje met een presentatie over wat de stichting precies doet, wat de problemen zijn die ze aantreffen bij de mariene dieren en hoe ze hiermee omgaan. Ook krijg ik een uitleg over hoe de schildpad anatomisch is opgebouwd. Zo leer ik dat de (grote) longen van de schildpad direct onder het schild zitten, interessant! Het tweede deel van de toer lopen we richting de bassins van de schildpadden om naar de schildpadden te kijken die voor rehabilitatie bij het CRAM verblijven. Per schildpad krijg ik te horen hoe ze het dier hebben gevonden, wat er mee is gebeurd om te zorgen dat het kans heeft te overleven. Al is het aanschouwen van de vele schildpadden natuurlijk alleen al super
Overzicht van problemen veroorzaakt door mensen
Plastic probleem voor schildpadden
Schildpad Luna zwemt met 1 vin minder
Zo is er Rambo, die zo verstrikt was geraakt in achtergebleven visnetten dat wanneer hij niet was gered, was overleden. De visnetten zaten om zijn hals en om twee van zijn vinnen. De visnetten om de vinnen zaten zo strak, dat helaas niets anders meer mogelijk was dan amputeren. Maar Rambo sterkt goed aan en zwemt weer lekker rond. Gelukkig heeft schildpad Luna al bewezen dat je ook met een vin minder nog gewoon de Atlantische oceaan kunt overzwemmen en terug
Ook heb je Daura, een schildpad waarvan de schild ernstig verontreinigd was geraakt nadat ze een interactie had gehad met vissers en hun boten. Op moment dat ze haar vonden was haar schild flink aangetast. Een groot probleem, waar het schild de vitale organen zoals de longen van de schildpad beschermt. De verzorgers hebben haar schild zorgvuldig schoongemaakt. Wanneer Daura weer voldoende is hersteld, wordt ze weer teruggezet in de Middellandse Zee.
Omdat het centrum net iets buiten de stad ligt, naast het vliegveld en aan het strand, besluit ik om na afloop van de toer nog even te blijven hangen op het strand genaamd Platja del Prat. Het aangename aan dit strand is de rust en ruimte t.o.v. het strand in Barcelona. Hier komen met name de bewoners van de wijk El Prat de Llobregat. Wat aangenaam om te chillen in de strandtent en op het strand net buiten de stad. Heel fijne afsluiter van de middag
Ben jij wel eens bij een opvangcentrum geweest? Welke herinnering heb je daar aan overgehouden?
Stap jij gemakkelijk op nieuwe mensen af? Ik leer graag nieuwe mensen kennen, omdat je nooit weet wat voor bijzondere ontmoetingen hieruit voortkomen die je echt bijblijven. Dit betekent met een open mind en zo authentiek mogelijk het gesprek aan gaan. Van nature ben ik een extravert persoon en kom ik gemakkelijk met mensen in contact. Maar wanneer ik alleen op stap ga naar een groter netwerkevenement, dan voel ik een blokkade. Dit staat mijn doel, een netwerk opbouwen in Spanje, wel in de weg. Ik heb voor mezelf een plan gemaakt met een paar trucs die mij helpen, net zoals ik ook wat trucs heb voor het bezoeken van toeristische trekpleisters. In deze blog geef ik basistips voor het bezoeken van een netwerkevenement en wil ik meer introverte mensen een handje helpen.
Bepaal vooraf of het evenement iets voor je kan zijn
Via de applicatie Meetup zie ik dat er op vrijdag in de namiddag een afterwork borrel is op het dakterras van het Novotel Hotel met livemuziek. De organisatie is in handen van PlanBClub, een community die vaker (zakelijke) events organiseert. Uit de beschrijving maak ik op dat er ongeveer 100 mensen zullen komen. Omdat ik als doel heb een netwerk op te bouwen in Barcelona, lijkt me dit een prima gelegenheid om eens een kijkje te nemen, al vind ik het ook wel spannend om een wat groter evenement alleen te bezoeken.
Uit de uitnodiging van een netwerkevenement kun je vaak al veel afleiden. Zo kun je bij Barcelona Concious Connections in een kleiner gezelschap Engelssprekende mensen ontmoeten die in Barcelona wonen. Zij vinden het fijn om samen op een rustige plek te ontmoeten, een hapje te eten, en echt met elkaar in gesprek te gaan. Veel laagdrempeliger, zeker als je iets introverter bent of niet zo van massale netwerkborrels houdt.
Kortom, bepaal op basis van de uitnodiging waar je ‘ja’ tegen zegt. Er is altijd een keuze, een keuze om te gaan maar ook om de uitnodiging af te slaan en niet te gaan.
Planning van de dag zelf en the day after
Wanneer ik naar een drukker netwerkevenement ga, wil ik vooraf al iets meer in de juiste flow komen. Dit doe ik door wat dancemuziek op te zetten tijdens het omkleden, of door voorafgaand nog even te sporten. Dit zorgt dat mijn energieniveau al iets meer is opgekrikt.
De dag na een drukker netwerkevenement bouw ik altijd wat rust in. Ik heb dan minder behoefte om andere mensen te zien en sociaal te zijn. Een ideale dag dus om thuis te werken, te rommelen in huis of een wandeling in de natuur te maken. Dit zorgt er ook voor dat ik erna energetisch weer wat meer in balans ben.
Formuleer je doel en de invulling hiervan
Mijn doelstelling voor de netwerkborrel op het dakterras is dat ik graag een serieus gesprek in het Spaans wil voeren. Ik ben best vaardig met de Spaanse taal, en ik spreek informeel al best wat Spaans. Maar ik voel me onzeker om in het Spaans serieuze samenwerkingen voor mijn bedrijf aan te gaan. Want dan gaat het opeens ergens over, en dan voel ik druk om het zo goed mogelijk te doen. Om deze drempel iets te verlagen, wil ik dus wat meer serieuze gesprekken in het Spaans gaan voeren, zonder dat ik de druk voel om het zo goed mogelijk te moeten doen.
Een ander doel kan gewoon zijn nieuwe mensen leren kennen. Verwacht niet op een (zakelijke) netwerkborrel te gaan verkopen, zie het meer als een manier waar je op de lange termijn contacten aan overhoudt die iets voor je kunnen betekenen.
Verlaag een hoge drempel naar meerdere behapbare lage drempels
Geef jezelf tijd om te arriveren
Bij aankomst bij de netwerkborrel op het dakterras loop ik eerst eens naar de bar om een drankje te bestellen. Ik zie dat setting heel bijzonder is. Het dakterras van het Novotel Hotel geeft een waanzinnig uitzicht, met onder andere Torre Agbar van dichtbij. De zonsondergang zal hier straks heel bijzonder zijn. Er is live muziek van een duo met prachtige zang begeleidt door een gitaar. Alleen dit al maakt het de moeite waard om op het evenement te zijn.
Ik neem de tijd om naast lichamelijk ook mentaal te arriveren op locatie. Tijdens het wachten bij de bar kijk ik om me heen en beoordeel ik of mijn verwachtingen overeenkomen met de werkelijkheid. Hier ben ik ondergedompeld in het bedrijfsleven van Barcelona en plaats ik me in de rol van netwerker. Er is geen toerist te bekennen. Fijn om inkijkje te krijgen in het werkende leven van mensen in Barcelona.
Ik bedenk me waar ik tactisch het best kan gaan staan. Dit doe ik door te kijken waar de looppaden naar de bar en naar de toilet zijn. Dichtbij deze looppaden is het gemakkelijkst om met anderen in contact te komen.
Tips voor contact maken
Wanneer je je positie hebt bepaald, is het enige wat je dan nog hoeft te doen is oogcontact maken en glimlachen. Het duurt dan niet lang voordat je met iemand in gesprek raakt.
Stel (hypothetisch gezien) dat het iets langer duurt voordat je met iemand in gesprek raakt. Omdat het evenement en de mensen toch iets anders zijn dan je vooraf had verwacht. Wat doe je dan? Dit had ik dus op de netwerkborrel op het dakterras. Iedereen zat in groepjes bij elkaar en de gemiddelde leeftijd is iets hoger dan die van mij. Die paar mensen die alleen zijn gekomen, spreken me niet direct aan om nader mee kennis te maken. Ik besef me dat als ik niet de eerste stap zet, ik mogelijk met niemand in gesprek ga komen. Maar op wie stap je af? En wat zeg je dan? Ook ik herken de vrees dat een gesprek heel ongemakkelijk uit kan pakken. Dan is er overigens ook geen man overboord. Waarschijnlijk loop ik dan even gemakkelijk weer weg en proest ik het later uit op het toilet.
Ik zie twee dames van eind dertig/in de veertig, modern gekleed. Ze komen op mij over als leuke, interessante vrouwen. Van het hele gezelschap kan ik me het meest met hun identificeren. Ik raap al mijn moed bijeen en loop op ze af. Met mijn beste Spaans spreek ik een van de vrouwen aan wanneer de ander bij de bar aan het bestellen is. De meest originele openingszin werkt ook hier: kom je vaker bij dit soort netwerkevenementen? We raken aan de praat.
Tip: Stap op mensen af waarmee jij jezelf kunt identificeren
Zo creëer je in een interessant gesprek
Wat altijd goed werkt is om in een gesprek echte interesse te tonen. Dit doe je door vragen te stellen, te luisteren en door te vragen. Eventueel kun je iemand uit jouw netwerk aan deze persoon koppelen om zo de ander verder te helpen. De ander voelt deze persoonlijke aandacht.
Daarnaast is het belangrijk dat je ook iets van jezelf laat zien, door authentiek te zijn en ook kwetsbaar te durven zijn. Hierdoor raak je in een diepgaander gesprek. De ander zal zo ook iets meer openstellen en iets meer laten zien. Uiteindelijk wordt een gesprek interessanter wanneer deze in balans is.
Zo leerde ik dat de twee vrouwen, Mayra en Bruna, sinds 5 jaar een eigen onderneming hebben genaamd Biovet. Ze omschrijven zichzelf als duurzame dierenartsen en leren mij wat dit inhoudt. Ze zijn vriendinnen van elkaar en ze hebben elkaar tijdens de opleiding leren kennen. Ze vertellen dat de eerste 5 jaar eigen bedrijf hard werken is en over hoe klein ze zijn begonnen.
Daarbij laten ze me weten dat ze het enorm dapper vinden dat ik in mijn eentje met een eigen bedrijf wil starten, en dat ik hiervoor naar een vreemde stad kom, waar ik de taal niet volledig beheers en nog geen netwerk heb. Maar ze beamen ook dat het met name is gewoon doen, dat het helpt om naar dit soort netwerkborrels te gaan en met anderen te praten. Na een uur bedank ik voor het fijne gesprek en geef ik aan dat ik nog wat foto’s ga maken van het uitzicht.
Na afloop van de avond
Bij het vertrek voel ik mij trots. Trots op dat ik op een serieuze netwerkborrel twee mensen heb aangesproken in het Spaans, en een uur Spaans met ze heb gesproken. Voor mij was het een bijzondere ontmoeting die mij bij zal blijven. Van ieder gesprek steek je wat op, en ik had vooraf niet kunnen verwachten dat ik met twee andere ondernemers aan de praat zou raken die ook zo met duurzaamheid bezig zijn. Mijn doel voor de avond is geslaagd. Er zijn vele drempels die ik momenteel ervaar bij het opstarten van een eigen bedrijf, maar ik pak ze één voor één.
Wanneer je een leuk gesprek hebt gehad en gegevens hebt uitgewisseld, is het belangrijk om nog iets van je te laten horen. Dit kan al met een whatsapp-bericht de avond zelf waarin je bedankt, of in een van de volgende dagen via social media of per mail. Een berichtje nasturen zorgt dat de ander nog een keer met een glimlach aan het gesprek terugdenkt, en laat een positieve herinnering aan jou achter. Dit helpt met name als je lange termijn doel is om contacten aan de avond over te houden die op termijn iets voor je kunnen betekenen.
Stap jij gemakkelijk op nieuwe mensen af?
Ik zou het leuk vinden om te horen wat jouw laatste bijzondere ontmoeting was en waarom. Wat was de setting en hoe kwamen jullie met elkaar in contact? Wat maakte deze ontmoeting voor jou zo bijzonder?
