Plantaardig eten, hoe start ik?
Plantaardig eten is niet zo moeilijk, het heeft te maken met wilskracht. In onze samenleving met eten in overvloed, gaat het over bewust kiezen.
Hoe ik ben gestart
Ik ben ongeveer 10 jaar geleden gestart met plantaardig eten. Rustig opbouwend. Eerst alleen doordeweeks thuis, door in de pasta met rode saus het gehakt te vervangen door extra groente. Voor veel gerechten is vlees of vis niet alleen gemakkelijk te vervangen, het maakt je maaltijd ook nog eens gevarieerder en verrassender.
De overgang naar plantaardig eten gaat bij mij ook niet zonder slag of stoot. Het sociale aspect is voor mij belangrijker dan wat ik eet.
Op visite…
👉 Als ik bij familie of vrienden kom en er is heerlijk gekookt, dan eet ik gewoon mee. Ik wil dan laten merken dat ik dat waardeer. Een gevoel achterlaten dat ze slecht gekookt hebben, is het laatste wat ik wil. Nu zeg ik wel vooraf dat ik graag plantaardig eet. Dat scheelt een interne strijd in mijn hoofd.
… en samen borrelen
👉 En dan… de bittergarnituur. Jawel, daar ben ik ook gevoelig voor. Bij een drankje in het café komt ook de lekkere trek. Inmiddels staan er in Utrecht op de meeste plekken vele vega-opties op de kaart. En is mijn smaak veranderd. Dat scheelt.
Hoe ik deze omslag heb gemaakt?
Door mild te zijn naar mezelf.
Ik tel de dagen waarop ik wél plantaardig eet, en ben trots op mezelf op de impact die ik hiermee maak. Tegenwoordig smaakt het me ook niet meer zo. De structuur, de bereiding en de grootte van de porties vlees en vis spreken me niet meer aan. Je lichaam past zich écht aan je eetgewoonten aan.
Noem ik mezelf een vegetariër of veganist?
Vegetariër, want in 99% van de gevallen eet ik vega. Daarnaast eet ik nauwelijks zuivel, ei, of kaas.
Kun je mij nog betrappen op eten van vis, vlees, eieren of zuivel? Ook ja.
Soms is het zoeken naar een alternatief
Ik heb geconstateerd dat ik zonder eten er niet gezelliger op word. Als er dus geen plantaardig aanbod is, dan zoek ik een passend alternatief. Door bijvoorbeeld te vragen de maaltijd iets aan te passen. Of door een moment mijn principes opzij te zetten. Dat hoeft gelukkig steeds minder vaak.
Mijn guilty pleasure?
Af en toe een (zelfgeraapte) oester eten. (Ter info: de wilde oester is een Japanse oester. Dit is een exoot in Nederland en brengt schade aan de natuur.)
Hoe vaak eet jij plantaardig in de week?
